Aviev is het Hebreeuwse woord voor “Lente”. Ik heb voor deze naam gekozen vanuit mijn eigen ervaring. Zoals ik hierboven beschreef ben ik zelf door een moeilijke en donkere periode gegaan. Toen ik in die periode eens op m’n bed lag terwijl er migraine kwam opzetten voelde ik me verdrietig en alleen. Ik was in korte tijd m’n veiligheid verloren, mijn gezondheid, mijn werk en ik voelde me leeg en zonder hoop.

Ik keek naar buiten en er sloeg natte sneeuw tegen de ramen. Er leek nergens een sprankje hoop te bekennen. Ik keerde in mezelf en zei tegen God: “Het is winter buiten en het is winter in mijn leven”. Hierop begon God tegen mij te spreken.

Hij zei: “Winter is ook nodig. In de winter hoef je geen vrucht te dragen. Je hoeft zelfs geen blad te dragen. Het enige wat jij hoeft te doen is met je wortels naar het water reiken. Daarmee raak je dieper geworteld in mij. En na de winter wordt het vanzelf weer lente. Dat is nog nooit anders geweest en dat zal ook nu niet anders zijn”.
 

Hoop

Je zult begrijpen dat deze zinnen hoop terugbrachten in mijn leven. Enerzijds hoefde ik niet te voldoen aan de verwachtingen van anderen. (Of van mezelf!) Anderzijds zou hier een einde aan komen. Vanaf toen kon ik leren ontspannen in mijn leven.

Ik wil graag naast je staan terwijl het misschien winter is in jouw leven. Als de dagen donker en grauw zijn. Of als het stormt in jouw leven en je heen en weer geslingerd wordt tussen verwachtingen, de dagelijkse sleur en het verlangen om iets nieuws te gaan doen. Je hoeft dit niet alleen te doen. Samen kunnen we ons richten op de lente.

Uiteindelijk ben ik niet degene die gaat over de seizoenen. Ik kan naast je staan, naar je luisteren en eventueel handvatten aanreiken. Maar er is maar Eén die elk jaar de lente weer laat terug keren. Dat is God. Daarom heb ik gekozen voor het woord “lente” in Zijn taal.

In mijn logo heb ik gekozen voor een klaproos. Sowieso mijn lievelingsbloem. Maar wist je dat klaprozen jaren kunnen verdwijnen? Het zaad licht dan diep begraven in de grond. Pas als je de grond weer omwoelt komt het zaad naar de oppervlakte en krijgt het de kans om weer te gaan bloeien. Hierdoor zie je klaprozen veel bloeien op bouwterreinen, pas aangelegde geluidswallen en aan de rand van korenvelden.

Wat mij betreft een heel mooi metafoor voor ons leven. We hebben veel potentie. Verpakt in een klein zaadje. Maar het leven heeft met modder gegooid en ons zaadje is verdwenen. Het ligt diep weggezakt onder de grond. Alleen een beetje omwoelen is voldoende om het zaadje weer leven te geven.

Dit is wat ik graag met je wil doen. Laag voor laag woelen we de grond om, om al die potentie weer op te graven. Om het zaadje bloot te stellen aan het Licht. Je mag jezelf gaan zien door de ogen van God, je Vader. Dan wordt die potentie bekrachtigd en kan jij weer gaan bloeien.